Ulu Tanrının adı ilə
Atam ilə mənim nağıllarım
Biri vardı, biri yoxdu. Bir ata vardı, bir oğul. O gӧzəl ata, mənim atam idi. O
oğlan isə mənidim. Mən uʂaq ikən anam ӧldϋ. Atam ilə mən qaldiq. Atam məni çox
sevərdi. mənim həmiʂə sevincək olmağım istəyidi. O istəyirdi mən yaxʂı ӧyϋd
alib, yaxʂı oxuyam. istəyirdi insane olam. mən isə bu iyi atanı çox sevirdim.
Atam ilə mən Berlinada yaʂayırdıq. O vaxtlar Berlina Almanyanın baʂkəndi idi.
Eləki dϋnyanın savaʂ sevərləri biri-birinin canlarına dϋʂdϋlər, bizimdə ʂarımız
dağildı. Almanya basıldı Berlina isə basqın edən savaʂçıların əlinə keçdi.
Ondan qırx il keçdi. Onca dağıntılardan, mənim için ϋç kitab yadigar qalıb.
Atamın ʂəkil çəkdiyi bu uç kitab nağıl ilə doludur. Bu ʂəkillərin ӧzlərinində
nağılı vardır
.............. آردینی اوخو
